Denderbelle St.-Martinuskerk

Dorp 21, 9280 Denderbelle

Geschiedenis en beschrijving van de St.-Martinuskerk in Denderbelle

De Sint-Martinuskerk is een van de geklasseerde monumenten die onze Mariaparochie rijk is. Het kerkgebouw heeft al een hele geschiedenis achter de rug. Al in 1227 is er immers sprake van de parochie Denderbelle en in 1232 wordt melding gemaakt van een pastoor en het ontvangen van tienden (belastingsgeld) voor de kerk. In 1433 verschanst Jan Utenzwane zich in de kerk om te ontsnappen aan de vervolging, ingesteld op gezag van  de Franse koning.

Vooral de Calvinisten hebben in 1572 een zware ravage aangericht, enkel het koor blijft overeind.  Dit kerkkoor, het huidig oudste gedeelte, dateert van 1539. Nadien is de kerk nog verschillende keren verbouwd. Eerst was het een kruiskerk. Dit verklaart meteen waarom onze kerk zo’n dikke pilaren heeft, dit waren vroeger de buitenmuren waar men nadien openingen heeft in gemaakt om de kerk en de zijbeuken te vergroten. Deze vergroting was noodzakelijk omdat de Belse bevolking aangroeide (van 290 pratikerenden in 1469 tot 1162 pratikerenden in 1846).

De kerk ondergaat de laatste vergroting (achteraan waar nu het orgel staat) in 1896. De diefstallen, die diverse overheersers hebben gepleegd, hebben ook mooie kerkschatten doen verdwijnen. Nochtans heeft de Belse bevolking steeds het kerkelijk patrimonium beschermd. Het meest markante voorbeeld is wel de sabotage van de openbare verkoop van de kerkelijke goederen, door de toenmalige burgemeester, tijdens de Franse revolutie.

Sommigen vragen zich af waarom de kerk zo apart staat en niet centraal in het dorp ligt. Dit heeft te maken met het feit dat toen de kerk werd gebouwd, zij ingeplant werd op de kruising van een weg komende van Brabant, een weg die Aalst en Dendermonde verbond en een doorwaadbare plaats door de Dender, vlak bij de toenmalige burcht: “Hof Ter Belle”. Het dorpsplein had een markt of handelsfunctie. Doorheen de tijd is het wad en veer zijn economisch belang verloren.

Tot op vandaag speelt het kerkgebouw een belangrijke rol in het leven van vele Bellenaars en ook al komen ze niet meer wekelijks samen, toch blijft het een verzamelplaats op belangrijke momenten van hun leven. In elk geval, moesten de stenen kunnen spreken, zouden zij de geschiedenis kunnen vertellen van vele Belse families en voorvaderen.

Over de vroege geschiedenis van de parochie en de aanvankelijke kerk is slechts weinig gekend. De parochie zou een afsplitsing zijn van de Sint-Martinusparochie van Moorsel in het Denderdomein van de abdij van Lobbes, mogelijk van in de 9de of 10de eeuw.

Check over de inventaris van het bouwkundig erfgoed