update 14.04
Als geloofsgemeenschap willen we zorg dragen voor wie ziek is, hen nabij zijn in deze soms moeilijke fase van het leven met onze aandacht, maar ook met ons gebed.
Is iemand van u ziek? Laat hij de oudsten van de gemeente roepen; zij moeten een gebed over hem uitspreken en hem met olie zalven in de naam van de Heer. En het gelovige gebed zal de zieke redden en de Heer zal hem oprichten. En als hij zonden heeft begaan, zal het hem vergeven worden (Jakobus, 5, 14-15).
Vroeg of laat wordt ieder mens geconfronteerd met ziekte. Dikwijls komen ingrijpende levensvragen naar boven: waarom ik? Het kan een mens brengen tot revolte tegen God of juist de aandacht aanscherpen voor het wezenlijke. Eigenlijk wil niemand ziek zijn en lijden. Voortdurend zoeken mensen dan ook naar middelen om pijn en lijden te verzachten. De liefdevolle en attente nabijheid van medemensen betekenen voor een zieke heel veel. Met een opbeurend woord en liefdevolle zorg wordt de zieke uit zijn isolement gehaald.
Jezus geeft zijn kerk deze opdracht mee. Zoals Christus moeten we zorgend omgaan met zieken. Hierop is het ziekensacrament geënt.
De ziekenzalving verbindt en verenigt de zieke ook met de Gekruisigde en lijdende Heer. Jezus Christus is solidair geworden met de mens ook in pijn, lijden en dood. Ook op de weg van lijden en ziekte ontmoet men Christus. Het gelovige gebed zal de zieke ‘redden’ en ‘oprichten’ volgens de Jakobusbrief. Hier worden paaswoorden gebruikt. De zieke zal opstaan en opgericht worden tot eeuwig leven. Hier weerklinkt de toezegging: het wordt Pasen voor de zieke!
De ziekenzalving is de laatste sacramentele zalving in het leven van de christen (vandaar de oude benaming: ‘laatste oliesel’). Ze voltooit de zalvingen van doopsel en vormsel die de christen reeds op de weg van het eeuwig leven hadden gezet. Toch is de ziekenzalving niet het sacrament van de stervenden. Men kan ze ontvangen telkens men ernstige gezondheidsproblemen ondervindt of in levensgevaar terecht komt. Naast de ziekenzalving is er het viaticum (of: teerspijze: spijs voor de reis), de communie voor de stervenden. Deze ontmoeting met de levende Heer begeleidt de zieke op zijn laatste reis. ‘Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag’ (Joh 6, 54)
U kunt ook de folder hier lezen of bestellen bij de uitgeverij Halewyn: Leven met ziekte
Tijdens Nationale Ziekendag
Langdurige zieken vragen we om het sacrament bij voorkeur te ontvangen tijdens de viering in de kerk in het weekend van Nationale Ziekendag in oktober of op een andere zondag na overleg.
WZC Huize Wispelaere
WZC Seniorie Ter Minne
WZC Hof ter Veldeken
WZC De Heymeulen
WZC Herfstdroom
WZC en revalidatiecentrum Ter Sigh
De ziekenzalving wordt bij voorkeur toegediend op woensdagnamiddag voorafgaande, aansluitend of tijdens de maandelijkse eucharistieviering rond 14 uur. De priester die voorgaat dient die graag toe.
In dringende gevallen kunt u contact opnemen met het secretariaat van de Mariaparochie in Buggenhout-Lebbeke. Hou er rekening mee dat u best de ziekenzalving tijdig aanvraagt.
Aan huis
De priester komt ook aan huis bij thuisgebonden zieken op persoonlijke vraag van de zieke of zijn/haar familie. Contacteer één van de secretariaten.
Gebed en communie
Tijdens de vieringen bidden wij geregeld voor onze zieken. En op verschillende momenten kan er ook communie aan huis worden gebracht bij de thuisgebondene.
Op hoogdagen wordt in Buggenhout, Denderbelle, Lebbeke en Wieze de H. Communie door vrijwilligers aan huis gebracht bij zieken en bejaarden die hun verlangen uitdrukkelijk kenbaar hebben gemaakt. Ook tijdens andere vieringen kan men de H. Communie in een pixus- of ander doosje meenemen voor een zieke of bejaarde. Mensen die deze zending op zich willen nemen (op Hoogdagen zowel als andere zondagen), kunnen een pixis vragen of zelf in een klein mooi doosje voorzien om daarin het H. Brood, de Eucharistie weg te dragen. Ze kunnen dat bij de communie ontvangen (hun beurt in de rij), of voor de communie mee de kring maken in het koor aan het altaar, bij het uitdelen van de communie. Ze worden hoe dan ook gezonden naar de zieke toe, in Jezus’ naam. We dragen allemaal een verantwoordelijkheid: we willen niemand vergeten, zeker niet iemand die het zozeer verlangt. Het is daarbij een mooi getuigenis van ons eigen geloof in de Verrezen Heer die zich aan elk van ons blijft geven.
Bent u zwaar ziek of thuisgebonden neem dan contact op met één van de secretariaten voor meer info.
