Het thema van de Week van de Vrijwilliger 2022 is omgaan met verandering. Want vrijwilligers ontpoppen zich tot krachtige steunpilaren in de crisis en tijdens innovaties in alle sectoren, ook in het kerkwerk.
Vrijwilliger, je geeft het beste van jezelf. Op je eigen tempo. In de activiteit die je het best ligt. De ene vlinder bestuift bloemen, de andere produceert zijdedraad. De ene vrijwilliger engageert zich voor vluchtelingen, de andere verdiept zich in cultuur. Of helpt bij huistaakbegeleiding, laat een molen draaien, inventariseert archieven, organiseert een wandeling.
Elke vrijwilliger telt, en wie anders zou beweren, dwaalt. De vrijwilliger was de afgelopen maanden het baken van vertrouwen, degene waarop iedereen wist en weet dat je kan rekenen. De mensen met een nood, de kerk om haar doel te bereiken, zelfs de overheid.
Je doet dat niet voor de aandacht, maar uit overtuiging. Een wereld zonder vrijwilligers is als een natuur zonder vlinders: dat biedt geen duurzame overlevingskans. Daarom dit dankwoord. We moeten die inzet koesteren en naar waarde schatten.
Net als elke vlinder heeft iedere vrijwilliger z’n talent. Het is de verantwoordelijkheid van iedereen ervoor te zorgen dat de diversiteit in het vrijwilligerswerk blijft bestaan.
Dat je als vrijwilliger op de bloem landt die jou het beste past, de nectar proeft die jij nodig hebt.
Met een nederig en gemeend respect voor de vrijwilliger, elke vrijwilliger.
Namens de paorchieploeg en de pastoor.
Ook onze bisschop dankt de vrijwilligers:
Beste vrijwilliger in de Kerk,
In deze week van de vrijwilliger wil ik jullie van harte danken voor je inzet.Het thema luidt: ‘Omgaan met verandering’. Dat thema raakt ons, kerkmensen, toch wel bijzonder. De plaats en de gestalte van de Kerk in onze samenleving veranderen razendsnel. We zijn niet langer een vanzelfsprekende meerderheidskerk en almaar meer een Kerk van mensen die kiezen om christen te zijn en er zich mee verbonden te voelen. Dat vormt een hele uitdaging: aanvaarden dat we minder talrijk zijn, dat de oude structuren en methodes om te evangeliseren niet meer werken? Het vergt veel creativiteit om nieuwe wegen van geloofsverdieping en gemeenschapsvorming te zoeken.
In ontmoetingen met gelovigen in parochies, zorgvoorzieningen, gevangenissen, scholen, groepen en bewegingen ervaar ik die worsteling. Ik begrijp het verdriet om het verlies dat sommigen kunnen voelen van wat vroeger was. Maar ik word vooral geraakt door de veerkracht en het geloof in de toekomst van vele medewerkers in de liturgie, in de catechese, in de zorg voor kwetsbare mensen. En ja, zo velen doen dat gratis en voor niets, met een groot hart, met veel inzet van tijd en energie.
Het maakt me dus blij dat velen onder jullie deze tijd van grote verandering aangrijpen om de diepere wortels van ons christen-zijn te (her)ontdekken. Jullie sluiten aan bij initiatieven waar we kunnen leren bidden, de Bijbel beter begrijpen vanuit ons engagement en inzicht verwerven in de schoonheid en samenhang van het geloof.
In het spoor van Jezus engageren jullie je in de zorg voor mensen die arm zijn, ziek, oud, eenzaam of op de vlucht.
Dat alles maakt diepe indruk.Mijn gemeende, hartelijkste dank daarvoor!
b. Lode
U kunt de brief hier downloaden.
