Hemelvaartdag valt elk jaar op een donderdag. Dat weten we als christenen die geregeld met de liturgie verbonden zijn. Dat is echter allang niet meer zo voor het grote deel van de mensen die van deze verlofdag genieten. Het zou interessant kunnen zijn om de vraag te stellen aan jongeren waar deze verlof voor staat, waarover gaat het, wat wordt er gevierd en waarom op een donderdag?
Wat?
Op een donderdag: omdat Christus op de veertigste dag na Pasen deinitief naar hemel ging (Handelingen 1:3) en meteen ook een antwoord waarom we het Ons Heer Hemelvaart noemen en wat we vieren.
Afstand
De dood zorgt voor een dubbele afstand. Het is duidelijk dat we degene die is overleden niet meer kunnen zien. Maar de dood zet ook het leven zelf op afstand. Alleen in de dood zien we een leven voltooid. Individuele momenten krijgen een andere tint wanneer ze uiteindelijk deel uitmaken van het geheel. De dood bakent een leven af. We beginnen zijn waarheid, zijn bijzonderheid, al zijn facetten, de gebreken en de fijnheid ervan te zien.
De vleesgeworden Zoon zit aan de rechterhand van Vader. Toch staan we erop dat we niet in de steek zijn gelaten tijdens zijn hemelvaart. Door de gave van de Heilige Geest blijft Christus aanwezig in zijn kerk. Dit is helemaal waar, maar het is alleen echt mogelijk vanwege de werkelijke afstand die de hemelvaart creëert.
In de Geest
Christus trekt zich terug van de aarde. Tijdens zijn sterfelijk leven en tijdens zijn opstanding werd onze Heer ontmoet als een bijzondere aanwezigheid in tijd en ruimte. Nu, in de verte die door de hemelvaart werd gecreëerd, treedt de Heilige Geest binnen en herconfigureert de relatie van Christus met zijn kerk.
Bij zijn hemelvaart beperkt Christus zichzelf niet langer in tijd en ruimte. Hij is waar en wanneer zijn kerk hem in de Geest zoekt. Om de betekenis hiervan te zien, probeer je het onwerkelijke alternatief voor te stellen. We reizen niet naar Jeruzalem of Galilea in de hoop dat de verrezen Christus zichzelf aan ons zal openbaren. Door de Heilige Geest is Christus overal, vooral in ons.
Afstand om te zien
Bij zijn hemelvaart gebruikt de Geest afstand om Christus aan de kerk te openbaren. Ze kan haar Heer alleen zien door de gratie van de afstand. In afwachting van haar voltooiing heeft ze al haar leden en al haar leeftijden nodig om er volledig over na te denken wie hij is, wat hij bedoelt.
Door zijn prediking en zijn selectie van gekozen apostelen, verwekte Christus de kerk voordat hij stierf. Maar alleen bij de opstanding haalt ze adem, de Geest inademen. De missie van de kerk is niet alleen om Christus te verkondigen. Het is ook om over hem na te denken, om de afstand van zijn hemelvaart steeds vollediger te gebruiken om te zien wie hij is en wie in hem hoort te zijn.
De dood schept afstand. Wie ziet vandaag het leven van een geliefde zoals sommige van zijn tijdgenoten onmiddellijk na de dood deden? Het leven op aarde moet eindigen voordat we de betekenis ervan voor de eeuwigheid kunnen meten. Shakespeare zei over geduldige, peinzende liefde: "Het is de ster voor elke ronddolende schors waarvan de waarde onbekend is, hoewel zijn lengte wordt genomen" (Zoon 116, 7-8). In de afstand die bij de hemelvaart werd gecreëerd, gaat de Geest door met het openbaren van de volwassen wordende betekenis, de nog onbekende waarde van Christus.
Namens mezelf en de leden van de parochieploeg, een zalige hoogdag van Onze Heer Hemelvaart.
Geert C. Leenknegt, priester
Werd gepubliceerd in Editie: 2172 – Kerk en Leven Lebbeke en Editie: 2045 – Kerk en Leven Buggenhout. Week: 19 (nummer van woensdag 12 mei 2021)