In de afgelopen weken zijn drie priesters van ons heengegaan.
Priester Alfred Vermeir (geboren te Hamme op 22 juni 1937, priester gewijd te Gent op 8 juni 1963) was in zijn jonge jaren werkzaam in de toenmalige O.-L.-Vrouwparochie van Lebbeke. Als onderpastoor werd hij eerder benoemd in Temse-Cauwerbrug op 31 januari 1964 en op 3 maart 1978 ontving hij zijn benoeming voor Lebbeke. Hij was betrokken bij de lokale jeugdbewegingen en diverse verenigingen. Een onderpastoor heeft de vrijheid om zich onbelemmerd tussen de mensen te bewegen en er voor hen te zijn. De eindverantwoordelijkheid ligt echter bij de pastoor. Zijn liefde voor Lebbeke en O.-L.-Vrouw bleef ook bestaan toen hij zelf op 3 april 1989 tot pastoor van Oudegem werd benoemd. Deze band zou hij nooit meer loslaten, en bij zijn emeritaat op 30 september 2013 keerde hij graag terug naar Lebbeke om zijn thuis te vinden in de Bellestraat.
Ik kon altijd op hem rekenen; hij was een loyale priester, zowel in zijn taken als in zijn collegialiteit, en, zeker, in zijn vriendschap. Hij bleef herkenbaar in zijn statige en trotse gestalte, maar zonder enige vorm van pretentie; veeleer met een nederige dienstbaarheid in gedachten. Je zag hem met grote stappen, of op zijn fiets als op een elektrische, door Lebbeke rijden, waar hij zieken bezocht of onderweg was naar het WZC en terug naar de Bellestraat.
De thuis dat hij daar vond en de familiale vriendschap hielpen hem om zijn dienstbaarheid verder te ontwikkelen en tegelijkertijd de verdiende rust te ervaren.
De laatste jaren werd hij echter beperkt door een medische aandoening, waar hij ook onder leed.
Hij had zich voorbereid op zijn heengaan en was klaar om bij de Herder thuis te komen. Zoals hij zelf herder is geweest, mag hij nu rekenen op de eeuwige vreugde bij onze Schepper.
Priester Paul Steps (geboren te Opstal op 9 juli 1933 en priester gewijd te Gent op 31 mei 1958) was een meer gereserveerde priester. Hij had aandacht voor de schoonheid om hem heen, wat tot uiting kwam in de vele inspiraties die hij verwerkte in dicht- en liedteksten, in de natuur- en landschapsfotografie waar hij bedreven in was, en in zijn zorg voor muziek, evenals zijn medewerking aan onder andere het parochiekoor in Wieze.
Hij werd op 5 november 1958 benoemd in Moorsel en op 3 mei 1983 pastoor in Outer-Lebbeke. Bij zijn emeritaat op 1 november 1998 kwam hij naar Wieze om zich in alle bescheidenheid ter beschikking te stellen als hulppriester.
Ik kon enkele jaren op hem rekenen voor zijn inzet voor beide WZC in de Minnestraat. Hoewel zijn gezondheid niet altijd sterk was, mocht hij toch een gezegende leeftijd bereiken. De steun van Godelieve zorgde ervoor dat hij er nooit helemaal alleen voor stond als het moeilijk ging. We zijn dankbaar dat mensen zorgzaam hun priester nabij zijn.
Bij gelegenheid van een herdenkingsdienst later dit jaar voor deze priesters zullen we de bundel met zijn teksten bedelen.
Priester Walter D’Hollander (geboren te Lebbeke op 18 februari 1933 en priester gewijd te Gent op 24 september 1960) was een leeftijdsgenoot van Paul Steps. Hij was achtereenvolgend onderpastoor in Sint-Niklaas, voor Sint-Jozef Tereken (21 augustus 1962), onderpastoor te Kalken (2 september 1975) en pastoor te Schorisse ( 3 juni 1983) en tevens te Kerkem (3 februari 1993). Hij ging met pensioen op 31 december 2001.
Walter was een Lebbekenaar in hart en nieren. Soms kwam hij nog eens discreet naar een viering in Lebbeke en op andere momenten sprong hij graag binnen bij O.-L.-Vrouw van Lebbeke. Hij sloot ook graag aan bij de jaarlijkse Mariaparocessie. Walter verstond de kunst om te bevestigen en aan te moedigen.
Mogen zij allen, die rentmeesters waren van de goddelijke mysteries en zorg droegen zoals een goede herder, thuis komen bij God en hun priesterschap in eeuwigheid verder uitoefenen in een hemels biddende aanwezigheid voor ons hier op aarde.
Dankjewel!
Geert C. LEENKNEGT, priester
de tekst werd gepubliceerd in Week: 12 (nummer van zaterdag 15 maart 2025) Editie: – Nieuwsbrief Mariaparochie in Buggenhout-Lebbeke
