Het wordt meer en meer duidelijk dat we geen servicekerk meer kunnen en moeten zijn. Hoewel er nog steeds heel wat mensen een dienst of een sacrament vragen is de verbondenheid met de Kerk als gemeenschap niet meer vanzelfsprekend, laat staan dat men de geloofsgebruiken met de eigen rituelen en gebeden nog kent. Samen het Onze Vader bidden tijdens een viering is voor sommige families al een hele opgave. De eucharistie is voor anderen dan weer helemaal verwaarloosbaar. Wat mooie teksten en liedjes is voldoende.
Mensen willen snel op hun wenken bediend worden en gaan voorbij aan de diepe dimensie die voortkomen uit geloof, zelfs al is het ontdekkend geloof, uit de relatie met God en binnen een levende gemeenschap van gelovigen.
