Paasboodschap
Aan alle inwoners van de parochie in Buggenhout-Lebbeke
Goede vrienden,
1. Christus is verrezen, ja waarlijk verrezen, Alleluja! Geen enkele liturgische viering brengt zoveel vreugde in het hart als het vieren van de kern van ons geloof. De paasvreugde mag voor elke christen veel méér zijn dan het klokkengelui, ruimte vullende orgelmuziek of de blijde stemmen van het koor. Op Pasen brengt een engel ons dichter bij de reflectie op Jezus. “Waarom zoek je de levenden onder de doden” zegt hij tot de vrouwen die naar het graf zijn gekomen (Lc. 24,5). Ook vandaag wordt aan ons deze vraag gesteld. Allereerst worden we uitgenodigd om onvermoeid te blijven zoeken naar de Verrezen Christus in ons leven. Heel dikwijls zullen we ondervinden dat we Hem niet ver moeten zoeken. Een ervaring die ook voor de vrouwen duidelijk werd in het evangelie toen ze hem vonden in persoon van de tuinman. Maar met deze initiële ervaring ondervonden ze terzelfder tijd ook een immense vreugde toen ze hun Meester levend zagen (cf. Mt 28:8-9). Het is een vreugde die ook heel veel rust in het hart brengt zoals een volwassen nieuw gedoopte vorig jaar getuigd. Ik wens dat iedereen deze ervaringen mag vinden zijn leven.
2. Er is een tweede uitnodiging die we ontdekken in de boodschap van de engel om “levenden niet onder de doden te zoeken”. We kunnen eruit verstaan dat Christus beter wordt begrepen door zijn leerlingen nu dan voor zijn lijden en dood. Nu geeft hij de H. Geest, die hen kan leiden “in alle waarheid” (Joh. 16:13). De H. Geest is de eerste gave van de Verrezene aan alle gelovigen (cf. John.20:22). Vandaag wordt het luisteren in de Geest door sommigen misbruikt en vertaald als een verkapte vorm van democratie waarbij niet Gods wil wordt gedaan maar de eigen wil. Anderen begrijpen dat het werken van de Geest begrepen moet worden in een verniewing die voorbijgaat aan de eenhei in Christus. De zwakheden worden verexcuseerd naar experimenten die meestal om zichzelf draaien. De Geest leidt ons in onze zwakheid om ons uiteindelijk tot de verlossing te brengen.
3. In deze vernieuwend tijd in onze kerkgemeenschappen zijn deze uitnodigingen tot opdrachten geworden: blijvend de Verrezen Christus zoeken in ons leven, onze gemeenschappen, onze relaties, onze ontmoetingen … en Hem leren verstaan en begrijpen. Hem zoeken, vinden en ontdekken. Onze geloofsgemeenschappen kunnen er alleen maar rijker door worden, waarheid en wijsheid zouden we in Christus moeten vinden en uiteindelijk daardoor ook rust vinden voor ons hart. De verdeeldheid in een geloofsgemeenschap zorgt voor onrust. Liturgische praktijken worden een karikatuur waar het veeleer om entertainment gaat en men de boodschap verdraait tot eigen gelijk. De Verrijzenis van Christus vraagt net om authenticiteit in verbondenheid.
4. Tenslotte vrienden, mogen we ook beroep doen op Maria. Zij is de vrouw die vol vreugde er uiteraard bij was toen Hij zich als Verrezen liet kennen. Zij is ook diegene die niet ophoudt met Hem in gesprek te treden. Door Haar geloofsgetuigenis leidt ze ontelbaar velen tot de Verrezene, die onder ons blijft leven tot in eeuwigheid. Haar eenvoud en nederigheid is een uitnodiging voor de missionaire gelovige van vandaag.
Aan ieder van u, en allen die u dierbaar zijn, wens ik dat je de vreugde van Pasen moogt ervaren en er rust in vinden voor je hart.
Paasweek 2024
Geert C. LEENKNEGT, priester
HIJ IS VERREZEN...!
Wie het stadje Kapernaüm aan het Meer van Galilea bezoekt, kan daar een tentoonstelling van oude olijfpersen zien. Ze zijn van basalt gemaakt en bestaan uit twee delen: een basis en een molensteen. De basis is groot en rond en er is een goot in uitgehakt. Daarin werden de olijven gelegd, waarna de molensteen (die ook van een zware steensoort gemaakt was) erop gelegd werd en rondgedraaid werd om de olie uit de olijven te persen.
Op de avond voor zijn dood ging Jezus naar de olijfberg waar je uitzicht over Jeruzalem had. In de tuin genaamd Getsemane die daar lag bad Hij tot de Vader in de wetenschap wat Hem te wachten stond.
De naam Getsemane betekent ‘plek van de olijfpers’ en dat beschrijft precies wat Jezus tijdens die eerste uren van zijn lijden voor ons doormaakte: ‘Hij werd overvallen door doodsangst, maar bleef bidden; zijn zweet viel in grote druppels als bloed op de grond’ (Luc. 22:44).
Jezus de Zoon leed en stierf om ‘de zonde van de wereld’ weg te nemen (Joh. 1:29) en onze verbroken relatie met God de Vader te herstellen. ‘Maar hij was het die onze ziekten droeg, die ons lijden op zich nam [. . .]. Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing’ (Jes. 53:4-5).
Ons hart roept het uit in aanbidding en dankbaarheid.
Denk na en bid
Weg mijn overtredingen, nu ben ik vrij; omdat Jezus gebroken werd voor mij.—W. G. Ovens
Vader, help mij om te begrijpen wat uw Zoon voor mij doorstaan heeft. Help me om de waarde in te zien van de diepe liefde waardoor mijn Heer en Verlosser voor mijn verkeerde dingen en mijn redding gebroken werd.